Dit verhaal van Simon (en van 17 andere jongeren) móét verteld worden. Simon woont in Zuid-Afrika. Zij leven in een kleine gemeenschap ten zuidwesten van Johannesburg.
Zeven jaar geleden gebeurt het onbeschrijfelijke. Op een middag zien de jongeren een brand in de bush. Zij rennen er heen en willen gaan blussen, zoals het de gewoonte is als je een brand ziet. Terwijl zij proberen te blussen draait ineens de wind en komen de vlammen van de andere kant. Voordat ze het beseffen worden ze ingesloten. Ze kunnen nog één kant op, het hek van een rijke grondbezitter. Zij willen het hek over klimmen om de brand te ontvluchten maar de eigenaar verbiedt het hun. De vlammen komen steeds dichter bij.
Simon raakt zwaar verbrand aan zijn handen en gezicht. Maar vooral heeft hij een groot trauma opgelopen. Van de 18 jongeren komen elf jongeren om en overleven zeven jongeren, waaronder Simon en zijn zusje. Ook zijn zusje raakt gewond. Simon wordt behandeld in een staatsziekenhuis en zodra het kan wordt hij zonder nazorg weer naar huis gestuurd. Naar school gaan lukt niet meer en hij leeft een armoedig bestaan met zijn zusje en moeder in een hutje met golfplaten. Zijn littekens gaan verkleven en de functie van zijn handen gaan achteruit. De toekomst die hij voor zichzelf zag in de techniek is voorbij.
Maar dan komt de moeder van Dina dit gezin tegen. Goddank! Samen met een aantal mensen in Zuid Afrika gaan zij op zoek naar hulp voor Simon en zijn zus. In Nederland zet Dina een actie op touw om geld in te zamelen zodat Simon geopereerd kan worden aan zijn littekens. En dat niet alleen, als hij klaar zal zijn met zijn behandelingen willen zij zijn school bekostigen. Evenals voor zijn zusje, die verpleegkundige wil worden. Zij zal de komende tijd leren de wondbehandeling van Simon te doen.
Terwijl Dina bezig was met het ‘maken van Simon’ hebben wij in het atelier, tijdens de boetseerlessen, met hem meegeleefd. Hij kon, na een operatie, al weer wat meer met zijn handen. Zijn vingers worden nu met een aantal operaties weer van elkaar gehaald, zodat hij ze los van elkaar weer kan gaan gebruiken.
Ik heb foto’s en filmpjes van Simon gezien, heb ook via whattsapp contact met hem gehad toen Dina hem opzocht in Zuid Afrika. Wat een levenslustige jonge man. Hij wil zo graag verder met zijn leven. Hij zal moeten leren omgaan met dit trauma en nog een tijd nodig hebben om te revalideren. Maar hij heeft ook een rotsvast vertrouwen in God! En ook met de hulp van al die lieve mensen om hem heen komt hij er wel.
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een verschrikkelijk verhaal met een ontroerend einde, of eigenlijk voor Simon een nieuw begin. En wat bijzonder dat dit vormgegeven werd in een beeld van Simon. <3 Gods zegen voor hem, zijn familie en allen die hem helpen.
Dank je Gina voor je bericht. Ik zal het doorgeven ;-)